Łukasiewicz – Instytut Metalurgii Żelaza 29 kwietnia obchodzi jubileusz 77-lecia swojej działalności na rzecz sektora producentów i użytkowników wyrobów stalowych w Polsce. Jesteśmy przekonani, że te dwie siódemki w naszym Jubileuszu, pomimo trudnych czasów, będą dla nas tak samo dobre a może nawet lepsze niż lata przed pandemią.

Łukasiewicz – IMŻ wywodzi się z Centralnego Instytutu Badawczego, powołanego w kwietniu 1945 roku, którego idea zrodziła się w okresie międzywojennym w Centralnym Okręgu Przemysłowym. Założycielami Instytutu byli pracownicy COP, pierwsi dyrektorzy Stanisław Orzechowski i Stanisław Przegaliński, a także profesorowie Michał Śmiałowski, Tadeusz Malkiewicz i Zygmunt Wusatowski.

Początkowa działalność Instytutu dotyczyła odbudowy polskiego hutnictwa po zniszczeniach wojennych i rozbudowy jego potencjału wytwórczego, a następnie poprawy jakości i rozszerzenia asortymentu produkcji hutniczej oraz upowszechniania postępu techniczno-technologicznego. W latach 90. Instytut był zaangażowany w restrukturyzację krajowego hutnictwa, jego przystosowywania do warunków gospodarki rynkowej, a także dostosowywania do wymogów integracji z Unią Europejską.

Instytut specjalizuje się w rozwoju stali i stopów na bazie żelaza, technologii wytwarzania wyrobów stalowych, ich przetwórstwa i stosowania. Priorytetem pracowników naukowych Instytutu jest wdrażanie rezultatów badań do praktyki przemysłowej. W ostatnim dwudziestoleciu Instytut, obok działalności na potrzeby hutnictwa, zwiększył zaangażowanie i rozszerzył specjalizację na rzecz użytkowników wyrobów stalowych: transportu, budownictwa, górnictwa, energetyki, obronności oraz lotnictwa. Jest aktywny w europejskiej przestrzeni badawczej, uczestnicząc w ramach międzynarodowej współpracy w realizacji projektów finansowanych z budżetu UE, w szczególności z Funduszu Badawczego Węgla i Stali.